ଧର୍ଷଣ ପୀଡ଼ିତାଙ୍କ ନାମରେ ଆଇନ କରିବା ଅନୁଚିତ

ଦିଲ୍ଲୀରେ ଘଟିଥିବା ଗଣଧର୍ଷଣରେ ମୃତା ଛାତ୍ରୀଙ୍କୁ ନେଇ ବିବାଦ ଦିନକୁ ଦିନ ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଛି୤ ଗତକାଲି କଂଗ୍ରେସ ସାଂସଦ ଶ୍ରୀ ଶଶି ଥରୁର୍ ନିଜ ଟ୍ବିଟର୍‌ ପୃଷ୍ଠାରେ କହିଲେ ଯେ, ଗଣଧର୍ଷଣରେ ମୃତା ଛାତ୍ରୀଙ୍କ ଅସଲ ପରିଚୟ ଦେବାପାଇଁ ବିଳମ୍ବ କାହିଁକି ହେଉଛି ? ଧର୍ଷଣର ଶୀକାର ଛାତ୍ରୀ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୃତା, ତେଣୁ ତାଙ୍କ ନାମକୁ ନେଇ ଏକ ନୂଆ କଠୋର କାନୁନ ତିଆରି କରାଯିବା ଉଚିତ୤ ଶ୍ରୀ ଥରୁରଙ୍କ ମନ୍ତବ୍ୟକୁ ରାଜନୈତିକ ମହଲରେ ଯଥେଷ୍ଟ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ମିଳିନଥିବା ବେଳେ ଆଜି ସକାଳେ ଦିଲ୍ଲୀରେ ଆୟୋଜିତ ଏକ ସମାରୋହର ସମାନ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇଛନ୍ତି ଅନେକ ବରିଷ୍ଠ ନେତା ଓ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷ୤ ସଂପୃକ୍ତା ଛାତ୍ରୀଙ୍କ ପରିବାର ତରଫରୁ ମଧ୍ୟ ମନ୍ତବ୍ୟ ଦିଆଯାଇଛି ଯେ ଯଦି ମହିଳାମାନଙ୍କ ସୁରକ୍ଷାପାଇଁ କୌଣସି ନୁଆ ଆଇନ ଲାଗୁ କରାଯାଉଛି ତେବେ ତାହା ମୃତା ଛାତ୍ରୀଙ୍କ ନାମରେ କଲେ ତାଙ୍କୁ ଉଚିତ ସମ୍ମାନ ମିଳିବ୤

ଏହା ନିରାଟ ସତ୍ୟ ଯେ ଆମ ଦେଶର ମହିଳା ବିରୋଧୀ ଅପରାଧ ମାମଲାର ରାୟ ପ୍ରକାଶ ପାଇବାରେ ଅହେତୁକ ବିଳମ୍ବ ହେତୁ ନ୍ୟାୟ ପାଇବାପାଇଁ ମହିଳାମାନେ ଅଦାଲତକୁ ଆସୁନାହାନ୍ତି୤ ତେଣୁ ତୁରନ୍ତ ରାୟ ପ୍ରକାଶ କରିବା ଭଳି ବ୍ୟବସ୍ଥା ରହିବା ଉଚିତ୤ ହେଲେ ମହିଳା ମାନଙ୍କ ଉପରେ ହେଉଥିବା ଅପରାଧର ଇତିହାସ କିଛି ନୂଆ ନୁହେଁ୤ ଗୋଟିଏ ସର୍ବେକ୍ଷଣ ଅନୁଯାୟୀ, ଭାରତର ରାଜଧାନୀ ଦିଲ୍ଲୀରେ ପ୍ରତି ଚାଳିଶି ମିନିଟରେ ଜଣେ ମହିଳା ଉତ୍ପୀଡ଼ନର ଶୀକାର ହେଉଛନ୍ତି୤ ଆଜି ସୁପ୍ରିମ୍ କୋର୍ଟରେ ଦିଆଯାଇଥିବା ଏକ ଯାଚିକାରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ଭାରତରେ ପ୍ରତି ଅଠର ମିନିଟରେ ଜଣେ ମହିଳା ପ୍ରତି ଜଘନ୍ୟ ଅପରାଧ ସଂଘଟିତ ହେଉଛି୤ ଦିଲ୍ଲୀ ଗଣଧର୍ଷଣ ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ନୁହେଁ ଏମିତି ଅନେକ ଘଟଣା ପ୍ରତିଦିନ ଭାରତରେ କୌଣସି ନା କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଘଟୁଛି ଏହା ଅସମ୍ଭବ ନୁହେଁ୤

ମହିଳା ମାନଙ୍କ ବିରୋଧରେ ହେଉଥିବା ଅନେକ ଅପରାଧ କେବଳ ନାମ ଓ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ ହିଁ ଲୁଚି ରହିଯାଇଛି୤ ଏକ ସର୍ବେକ୍ଷଣ ଅନୁଯାୟୀ ଅନ୍ୟୁନ ନବେ ପ୍ରତିଶତ ଘଟଣାରେ ପୀଡ଼ିତା କିମ୍ବା ତାଙ୍କ ପରିବାର ବର୍ଗଙ୍କ ଚାପରେ ସେ ପୋଲିସ ସହାୟତା ଲୋଡୁନାହାନ୍ତି୤ ଅବିବାହିତ ଝିଅଟିଏ ହୋଇଥିଲେ ବାପାମା’ ତା’ର ଭବିଷ୍ୟ କଥା ଚିନ୍ତାକରି ଘଟଣାକୁ ଘରେ ଚାପି ଦେଉଛନ୍ତି୤ ସେହିପରି ବିବାହିତା ମହିଳାମାନେ ନିଜ ପରିବାରର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଓ ସମ୍ମାନ କଥା ଚିନ୍ତାକରି ନିଜ ନାମ ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ଅନିଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କରୁଛନ୍ତି ତେଣୁ ଅନେକ ମାମଲା ଅଦାଲତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚି ପାରୁନାହିଁ୤ ପୋଲିସ ସହାୟତା ଲୋଡ଼ିଲେ ପୀଡ଼ିତାଙ୍କ ନାଁ ଆଉ ପିତାମାତାଙ୍କ ନାଁ ସର୍ବସମ୍ମୁଖରେ ପ୍ରକାଶିତ ହେବାର ଭୟ ହେତୁ ଅନେକ ନିଜ ସହ ଘଟିଥିବା ଅପରାଧର ଭୟାବହ ସ୍ମୃତିକୁ ସାରାଜୀବନ ନିଜମନରେ ହିଁ ବାନ୍ଧିରଖିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି୤ ଏହିପରି ସ୍ଥଳରେ ଅନେକ ପିତାମାତା ଏପରି ଏକ ଆଇନର ସ୍ବାଗତ କରିବା ସ୍ବାଭାବିକ, କିନ୍ତୁ କେହି ନିଜ ଝିଅର ନାଁ ନେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କରିବେ ନାହିଁ୤ ଦିଲ୍ଲୀ ଗଣଧର୍ଷଣର ଶୀକାର ପୀଡ଼ିତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯାଇଥିବା ହେତୁ ସମ୍ଭବତଃ ଭାବାବେଗରେ ତାଙ୍କ ପରିବାର ଏହି ଆଇନ ପାଇଁ ନିଜ ଝିଅର ନାଁ ଦେବାପାଇଁ କହିଥାଇ ପାରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏହା ସ୍ବାଭାବିକ ନୁହେଁ୤ କାରଣ, ଆଜି ଯଦି ନାରୀସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ କଡ଼ା ଆଇନର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଉଛି ତାହା କେବଳ ଦିଲ୍ଲୀ ଘଟଣାରେ ପୀଡ଼ିତା ଛାତ୍ରୀଙ୍କ ନାମରେ କରାଯିବାର ଯଥାର୍ଥତା ନାହିଁ୤ ଯେହେତୁ ନୁଆ ଆଇନ୍ ସମସ୍ତ ମହିଳାମାନଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ନିର୍ମିତ ହେବ, ତେଣୁ ଏହାକୁ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷ ନାମରେ ନାମକରଣ କରାଯିବାର କୌଣସି ଯଥାର୍ଥତା ନାହିଁ୤

ମୋ ମତରେ ଏହିପରି ଆଇନର ବ୍ୟାପକତାକୁ ଆଖିଆଗରେ ରଖି ଏହାକୁ କୌଣସି ନାମରେ ନାମିତ କରାନଯାଉ୤ ବରଂ ଏହାକୁ ମୂଳ ନିୟମ ବା ଆଇନ ନାମରେ ହିଁ ଜଣାଯାଉ୤ ଏବଂ ଧର୍ଷଣର ଶୀକାର ହୋଇଥିବା କୌଣସି ଛାତ୍ରୀ କିମ୍ବା ମହିଳାଙ୍କ ନାମକୁ ଅପବ୍ୟବହାର କରାନଯାଉ୤

Back to Previous Page