: ବିନୟ ମହାପାତ୍ର

(ଆମ ସମ୍ବିଧାନ ନାରୀକୁ ସମାନ ଅଧୀକାର ଦେଲେ ବା ଲାଭ କଣ? ଆମେ ଆମ ପରିବାରରେ ଝିଅକୁ ପୁଅ ସହିତ ସମାନ ଅଧୀକାର ଦେବା ଏଯାଏ ଶିଖି ପାରିଲୁନି । ଗଳ୍ପରେ ପ୍ରେମକୁ ଏକ ଉଦାହରଣ ଭାବେ ନିଆ ଯାଇଛି, କିନ୍ତୁ ଝିଅଙ୍କୁ ଚାଲିବା, କଥା କହିବା, ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବା, ଖେଳକୁଦ୍ କରିବା ବା ପାଠ ପଢିବା ପାଇଁ ପୁଅଙ୍କ ସହିତ ସମାନ ଅଧୀକାର ଦେଇ ପାରିଛୁ କି? )

ବୋଉ ବାପାଙ୍କୁ ଚୁପ କରି କହିଲା, ଜାଣିଚ, ତମ ପୁଅ ବଡପିଲା ହୋଇଗଲାଣି ସେ କୋଉ ଝିଅକୁ ଭଲ ପାଉଛି, ପୁଅ ତୁମର ପ୍ରେମ କଲାଣି । ବାପା ଠୋ ଠୋ ହୋଇ ହସିଲେ କହିଲେ, ହା, ହା, ହା ପୁଅ କାହାର?? ପୁଅ ମୋର ଯୁବକ ହେଲାଣି କଲେଜରେ ପାଠ ପଢୁଛି ଏ ବୟସରେ ପ୍ରେମ କରିବନି ତ କଣ ବୁଢା ହେଲେ କରିବ? ମୁଁ କଲେଜ ପଢିଲା ବେଳେ ଦି ଦିଟା ଝିଅ ଫସେଇ ରଖିଥିଲି । ବୋଉ ଲାଜେଇ ଗଲା । ମୋତେ ଖୁସି ଲାଗିଲା, ବାପା ମୋର ଓପନ ମାଇଣ୍ଡେଡ ମଡର୍ଣ୍ଣ ବାପା ।

ଦିଦି ବି କଲେଜରେ ପଢେ, ବୋଉ ଦିନେ ପଢା ଟେବୁଲ ଝାଡୁ ଝାଡୁ ଦିଦିର କେମିଷ୍ଟ୍ରି ବହିରୁ କହାର ଲଭଲେଟର ଦେଖିଦେଲା । ପୁରା ଘରକୁ କମ୍ପେଇ ଦେଲା, ଦିଦିକୁ ଦି ଚାପୁଡା ମାରି ପଚାରିଲା କିଏ ସିଏ ଟୋକା? ତୋତେ କଲେଜ ପଠେଇ ଭୂଲ ହେଇଗଲା । ବାପାଙ୍କର ଇଜ୍ଜତ ମହତ ପଦାରେ ପକେଇବୁ ତୁ । ବାପା ଶୁଣିଲେ, ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ବାଡେଇ ଭାଗ୍ୟକୁ ବହେ ନିନ୍ଦିଲେ, କପାଳକୁ ଦୋଷ ଦେଲେ, ଯୁଗ କୁଆଡେ ଗଲା ବୋଲି ନିଜକୁ ନିଜେ ପଚାରି ହେଲେ । ଘରର ଇଜ୍ଜତ ଚାଲିଗଲା କହିଲେ । ଝିଅ ଜନ୍ମ କରି ମନସ୍ତାପ କରୁଥିଲେ ।

ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲି, କୁଆଡେ ଗଲେ ସେଇ ଓପନ ମାଇଣ୍ଡେଡ୍ ମଡର୍ଣ୍ଣ ବାପା? ଏମିତି ଦୋହରା ମାନସିକତା କେମିତି ଦେଖାଇ ପାରନ୍ତି ନିଜର ଜନ୍ମ କଲା ପିଲାଙ୍କ ପାଇଁ । ପୁଅ ପ୍ରେମ କଲେ ଘରର ଇଜ୍ଜତ ବଢେ, ଝିଅ ପ୍ରେମ କଲେ ଘରର ଇଜ୍ଜତ ଯାଏ ???